It looks like you're using an Ad Blocker.
Please white-list or disable AboveTopSecret.com in your ad-blocking tool.
Thank you.
Some features of ATS will be disabled while you continue to use an ad-blocker.
Originally posted by Hellmutt
Socrates Drank The Conium - Mountains (1976)
Το μεγάλο μυστικό μου
Φύλαξε το λίγο ακόμα
Λυπημένη μου καρδιά
Φύλαξε το άλλη μια μέρα
Κράτα το άλλη μια βραδιά
Φύλαξε το μη το μάθει
Κράτησε με μη το πω
Μια κι αυτός δε μ' αγαπάει
Τι που εγώ τον αγαπώ
Το μεγάλο μυστικό μου
Το κρυφό πικρό μου πόνο
Τη κρυφή μου τη φωτιά
Τρέμω μήπως τα προδώσουν
Μια μου λέξη μια ματιά
Να το πω εγώ δεν έχω
Ούτε λόγο ούτε σκοπό
Μια κι αυτός δεν μ' αγαπάει
Τι που εγώ τον αγαπώ
Τους είδα στα υπόγεια καταφύγια
κείνες τις νύχτες του Μαγιού
με βλέμμα καρφωμένο προς την πόρτα
ανήσυχο από το φόβο του διωγμού.
Τους είδα βιαστικούς μέσα στη νύχτα
σ' ένα παράνομο κρυφτό
δραπέτες των λεωφόρων
σκορπώντας στους πολίτες πανικό.
Τους είδα σε διαδήλωση
να φεύγουν με τη γεύση του μισού
το πλήθος ξέρναε την αγρύπνια τους
και τους σημάδευε το μάτι ενός φακού.
Στα σκοτεινά δωμάτια
με συζητήσεις που δεν τέλειωσαν ποτέ
στις μυστικές βιβλιοθήκες και στα πάρκα
με Πόε, με Ντε Σαντ και Μαρκ Τουέν
και με μια άγνωστη αρρώστια στη σάρκα.
Γυμνοί από αγάπη κι από μίσος
διωγμένοι σαν εξτρεμιστές
γνωρίσαν τον Χριστό μέσα απ' την πείνα τους
ή μες στις φυλακές πεθαίνοντας στον τρόμο ότι πεθαίνουν
στην αγωνία της επόμενης στιγμής.
Τους είδα περαστικούς από τις αίθουσες των Πανεπιστημίων
και των δημόσιων σκοτεινών ψυχιατρείων
να συλλαβίζουνε την αλφαβήτα της κραυγής
Σ' είδα χθες το βράδυ να κάνεις εμετό
φύγε μου 'πες φίλε μου πριν γίνει το κακό
μέσα μου κρύβω Μορλοκς μαύρα ξωτικά
μισώ μου 'πες το σώμα μου κι αρνιέμαι στα τυφλά
κι ουρλιάζω σιωπηλά
κι ουρλιάζω σιωπηλά
Ηταν πρωί τ' Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή
σκοράριζες τον θάνατο κει στη δεξαμενή
και σκούζοντας γι' αλήθειες που στάζαν πανικό
σε βρήκαν τα μεσάνυχτα ολότελα γυμνό
να καρφώνεις στο κενό
να καρφώνεις στο κενό
Η Αννα μου 'πε Παύλο η Αθήνα είναι τρελή
τη νύχτα είναι ολοφώτιστη τη μέρα σκοτεινή
μ' αγάλματα κομμάτια στα μάτια της τα δυό
τριγύρναε στα μουσεία μ' ένα μπάσταρδο μωρό
κι ανάμεσα στις πέτρες θυσία τω άγνωστω Θεώ
κόβει η δόλια μάνα τη γλώσσα απ' το μωρό
τραγουδώντας σ' αγαπώ
Όταν πέφτουν οι σκιές το δειλινό
με τη σκέψη πίσω στα παλιά ξαναγυρνώ
μου ξανάρχονται στο νου λόγια τρυφερά
ώρες της αγάπης που τις ζούσα μια φορά
και μου λείπεις και μου λείπεις τόσο πολύ
Τα μάτια κλείνω και ζητώ
το στόμα σου το λατρευτό
του γέλιου σου το χάδι το ζεστό
μα είσαι τόσο μακριά
και μεσ΄την κάμαρη ερημιά
αγιάτρευτη πληγή η μοναξιά
Βουβά στον κήπο μου πουλιά
λουλούδια δίχως ευωδιά
μαράθηκαν τα φύλλα στα κλαδιά
λες κάποια μάγισσα κακιά
μια χειμωνιάτικη βραδιά
τους πήρε τη ζωή χωρίς καρδιά
Όταν πέφτουν οι σκιές το δειλινό
το φεγγάρι το χλωμό κοιτώ στον ουρανό
μου ξανάρχονται στο νου λόγια τρυφερά
ώρες της αγάπης που τις ζούσα μια φορά
και μου λείπεις και μου λείπεις τόσο πολύ
Είσαι τόσο μακριά πού να σε βρω
και μου λείπεις...
και μου λείπεις σ΄αγαπώ
δεν σε ξεχνώ
Τα λουλούδια δίχως ευωδιά
και μου λείπεις και μου λείπεις
δεν σε ξεχνώ σ΄αγαπώ...